4 dingen die ik best lastig vind aan ondernemen

Ondernemen is een feestje! Nou, de meeste tijd dan. Een tijd geleden schreef ik al een blog waarom ik ondernemen zo fijn vind en daar sta ik nog steeds volledig achter. Maar dat wil niet zeggen dat alles aan ondernemen fijn is, er zitten ook zeker wel nadelen aan.

Begrijp mij niet verkeerd, ik wil niet anders meer. Ik vind het meestal heerlijk om een eigen bedrijf te hebben. Ik weet niet of ik ooit nog voor een baas wil werken, op dit moment in ieder geval niet. Maar dat wil niet zeggen dat ik soms niet tegen dingen aanloop.

Regelmatig spreek ik beginnende ondernemers die aangeven tegen mij op te kijken. Natuurlijk is dat leuk om te horen, maar ik vind het tegelijkertijd ook best lastig. Ik worstel ook met dingen die ik tegen kom in mijn bedrijf. Alles is echt niet zo perfect als het soms lijkt.

Daarom leek het mij een goed idee om eens te delen wat ik lastig vind aan ondernemen.

Ik kan moeilijk loslaten

Als perfectionist wil ik graag overal de controle over houden. Loslaten is iets wat ik echt moeilijk vind. En dat combineert niet altijd even lekker met een eigen bedrijf, helemaal niet als je bedrijf een blog is die 24/7 bereikbaar is.

Vroeger kon ik aan het einde van de werkdag de deur sluiten. Ik dacht echt nog weleens aan een zaak die speelde op het werk, maar over het algemeen was privé ook echt privé.

Maar nu mijn blog mijn bedrijf is worstel ik hier echt wel mee. Alhoewel ik in de avonden en weekenden zo min mogelijk werk, is het werk wel altijd in mijn gedachte. Laat staan dat ik via mijn mobiel regelmatig mijn statistieken en berichten controleer. Heeft er nog iemand gereageerd op een blog? Heb ik nog nieuwe affiliatesales? En hoeveel bezoekers zijn er vandaag eigenlijk op mijn blog geweest?

Ik hoor van veel bloggers dat ze de verleiding niet kunnen weerstaan om regelmatig hun mobiel te checken en ik ben dus net zo. Maar dit zorgt er wel voor dat ik werk niet altijd even goed kan loslaten.

Ook op vakantie vind ik dit lastig. Dit jaar had ik voor het eerst een afwezigheidsassistent op mijn mail aangezet en zelfs dat vond ik een moeilijke beslissing. Toch wilde ik nog minimaal 1 keer per dag mijn mail controleren. En serieus, ondanks de afwezigheidsassistent waren er ongeduldige opdrachtgevers en lezers die direct antwoord verwachten.

En natuurlijk kan ik het op vakantie ook niet laten mijn statistieken te checken en na te denken over nieuwe ideeën.

En dit vind ik best lastig. Dat continue aanstaan, daar worstel ik mee. En het kost veel energie, want ik kom daardoor ook niet goed tot rust.

In het verleden heb ik weleens al mijn apps en mail van de mobiel gegooid om rust te ervaren. Maar ja, dan blijk je toch net iets belangrijks gemist te hebben. En veel apps heb je perse nodig, omdat de mogelijkheden via de desktop beperkt zijn. Dus voor ik het wist stonden alle apps er weer op.

Er komt vast een moment dat ik hier weer werk van ga maken en toch weer ga proberen mijn bedrijf iets meer los te laten. Ik heb al enorme stappen gemaakt door veel minder actief te zijn op Instagram, heerlijk die rust. En ik ben er van overtuigd dat er een moment komt dat ik klaar ben voor de volgende stap.

Soms gaan dingen ook eventjes minder

Als je een baan in loondienst hebt dan weet je dat je volgende maand gewoon betaald krijgt. Als jij je werk goed doet en het bedrijf draait goed dan is de kans groot dat jij gewoon je baan houdt.

Bij ondernemen is dat natuurlijk niet zo. Je bent continue afhankelijk van opdrachtgevers en externe gebeurtenissen of jij wel opdrachten krijgt.

De eerste vier jaar dat ik als ondernemende blogger aan de slag ging maakte ik continue een periode van groei door. Zowel in bezoekersaantallen, opdrachten als in omzet.

Sinds een jaar is dat niet zo. Mijn bezoekersaantallen liggen dit jaar lager dan vorig jaar. En als ik mijn omzet van dit jaar vergelijk met vorig jaar ligt dit een stuk lager.

Gelukkig is de omzet nog steeds hoog genoeg om prima van te kunnen leven. En ook al lopen de bezoekersaantallen terug, met gemiddeld 50.000 bezoekers per maand op mijn interieurwebsite is dit nog steeds iets om trots op te zijn.

Daarnaast hoor ik van veel collega’s dat zij met hetzelfde worstelen op het moment. Het is fijn om te weten dat je niet alleen bent. Maar het is wel frustrerend.

Als ondernemer heb ik het gevoel dat je altijd kei hard moet werken en ervoor moet vechten om mee te blijven doen. En dit vind ik best vermoeiend. Je kunt niet verslappen en even rustig aan doen, iets wat misschien in loondienst net iets makkelijker gaat.

Gelukkig vind ik bloggen hartstikke leuk en hou ik het daardoor vol. Maar die bevlogenheid die ik de eerste jaren had, dat vind ik nu soms best lastig op te brengen.

In plaats daarvan heb ik soms zorgen wat de toekomst brengt. Ik heb zo veel tijd en energie gestoken in de blog. Kan ik nog de energie opbrengen om dit te blijven doen? Krijg ik geen genoeg van alle algoritmeveranderingen en die veranderingen die ik daardoor op mijn blog moet maken?

Maar ja, niemand kan in de toekomst kijken. Vooralsnog winnen de voordelen het van de nadelen en ga ik lekker door!

Je bent zelf verantwoordelijk voor de keuzes die je maakt

O dit is nog zo’n lastige aan ondernemen. Natuurlijk moet je nooit je verantwoordelijkheid ontlopen en ben je als je in loondienst werkt ook verantwoordelijk voor de keuzes die je maakt.

Maar als ondernemer vind ik dit nog net een stapje verder gaan.

In loondienst kan je overleggen met collega’s en heb je vaak een leidinggevende die met je meedenkt en uiteindelijk ook eindverantwoordelijke is. Daarnaast, tenzij je het heel bont maakt, heeft een verkeerde keuze maar beperkte gevolgen in de meeste beroepen.

Als ondernemer ben ik natuurlijk eindverantwoordelijke voor de keuzes die ik maak. Daarnaast is sparren vaak al een stuk lastiger. Natuurlijk heb ik collega ondernemers wie ik om raad kan vragen, maar dit is toch anders dan wanneer je een collega om raad vraagt die precies hetzelfde werk doet.

En de gevolgen van een keuze die je maakt zijn natuurlijk ook groter. Het kan je opdrachten kosten, waardoor je omzet misloopt. Dit is heel wat anders dan op het matje geroepen worden bij je leidinggevende omdat je een verkeerde keuze hebt gemaakt.

Ik ben blij dat ik mijn eigen keuzes kan maken en zelf kan bepalen wat ik doe. Maar in sommige situaties is het wel heel moeilijk te beslissen wat die juiste keuze dan is.

Je kunt niet alles zelf

Dit is echt iets wat ik heb ondergewaardeerd toen ik in loondienst werkte. Alles wat je niet zelf kon was hulp voor. Een facilitaire dienst, ICT, marketing afdeling, boekhouding: noem maar op.

Nu moet je alles zelf. Nou ja, tenzij je het uitbesteedt en dat kost geld.

Maar ik heb ook ontdekt dat je simpelweg niet alles kan. Niet als je het goed wilt doen.

In de eerste jaren van je bedrijf kan je misschien wel veel zelf, omdat de zaken dan nog relatief eenvoudig zijn. Maar hoe groter je bedrijf wordt, hoe complexer taken waarschijnlijk worden. De boekhouding neemt toe, de complexiteit van je website, noem maar op.

Inmiddels besteed ik dus het e.e.a. uit. Zo hou ik ook tijd over om te doen waar ik het beste in ben: het creëren van content.

Maar ik vind dit wel lastig. Alles wat je uitgeeft gaat van je omzet af. Je moet dus elke keer goed afwegen of die investering wel zin heeft. En goede afspraken maken over wat jij verwacht van de geleverde dienst.

In het verleden heb ik al meerdere keren meegemaakt dat de geleverde dienst namelijk tegenviel bij mijn verwachtingen. Dit kan met de kwaliteit van de geleverde dienst te maken hebben, maar ook met verkeerde verwachtingen. Daarom is het zo belangrijk dit goed af te stemmen.

Als perfectionist blijf ik het lastig vinden dingen uit te besteden. Maar tegelijkertijd zie ik ook wel in dat ik niet alles zelf kan.

Dit is dan ook de juiste beslissing. Maar niet altijd de makkelijkste beslissing.

Wat vind jij lastig aan ondernemen?

Liefs, Ilse