Met een Instagramaccount met meer dan 15.000 volgers, een interieurwebsite met ruim 50.000 bezoekers per maand en deze website met mijn persoonlijke tips over online ondernemen en persoonlijke groei is er heel wat informatie over mij online te vinden.
Het lijkt misschien of ik alles zomaar deel. Toch deel ik lang niet alles online en denk ik meestal heel bewust na over wat ik wel en niet deel. Als iets eenmaal online staat dan staat het online. Ondanks dat ik aan alles wat ik deel een persoonlijke touch probeer te geven is er ook genoeg in mijn leven privé en dat wil ik graag zo houden.
Ik ben best wel een open boek en heb er daarom geen problemen mee om veel over mijn leven te delen. Maar het blijft gek dat buren, vage kennissen en collega’s van mijn man, laat staan vreemden, veel weten over mijn leven. Geen gênante dingen hoor, maar soms vergeet je gewoon even dat iedereen kan meelezen op internet.
De hoogste tijd dus om eens op te schrijven wat ik niet deel op social media en hoe ik hier mee omga.
Dingen die ik niet deel op social media
Soms kan ik mij best verbazen over informatie die anderen online delen. Ruzie met de partner, gênante momenten van kinderen of details op werkgebied. Iedereen moet natuurlijk zelf weten wat ze wel of niet delen. Maar ik kies er bewust voor om niet alles te delen. Sommige dingen zijn gewoon privé en ga ik niet met jan en alleman delen.
Soms is de afweging of ik iets wel of niet deel ook best wel lastig. Zo ben ik ooit met deze website begonnen met het idee om de blogwereld te professionaliseren en andere (hobby) bloggers te laten zien dat je een prima inkomen kan verdienen met bloggen.
In het verleden heb ik daarom mijn bloginkomen gedeeld. Iets waar ik lang over na heb gedacht, want aan de ene kant voelt dit best privé. Maar aan de andere kant is mijn doel met deze blog de blogwereld professioneler te maken en daarbij hoort naar mijn mening wel dat er iets meer openheid komt over wat je kunt verdienen met bloggen.
Inmiddels deel ik mijn bloginkomen niet meer, ook al ligt het inkomen nu al een stuk hoger. Iets laten zien over mijn inkomen, of financiën in algemene zin, zal ik blijven doen wanneer het voldoende bijdraagt aan een blog, maar alleen na goed wikken en wegen want het blijft privé. In de meeste gevallen zal het niet nodig zijn dat ik iets over mijn financiën vertel, maar heel af en toe maak ik een uitzondering.
Ook contacten met opdrachtgevers, hoe frustrerend ook, blijven privé. Dit is wel zo professioneel. Ook als opdrachtgevers afspraken niet nakomen of onredelijk zijn, iets wat regelmatig gebeurd, deel ik dit niet met iedereen.
Meestal heb ik met een tussenpersoon contact en dat deze tussenpersoon de afspraken niet nakomt wil niet zeggen dat het bedrijf zelf afspraken aan de consument niet nakomt. Het bedrijf ‘zwart maken’ op social media is dan niet alleen onprofessioneel, maar heeft ook geen enkele zin.
Wel schreef ik ooit een artikel over gekke samenwerkingsverzoeken in algemene zin. Niet om bedrijven in een kwaad daglicht te zetten. Maar wel om te laten zien hoe gek de bloggerswereld in elkaar zit en wat voor rare verzoeken wij krijgen. Inmiddels zijn er alweer heel wat rare verzoeken bijgekomen, dus wie weet is het wel tijd voor een deel 2.
Ook privé deel ik heel veel niet. Mijn man heeft niet gekozen voor mijn blog en social media, dus ik laat hem er zoveel mogelijk buiten. Zijn naam deel ik niet en hij staat heel zelden op de foto. Als ik al een foto van hem deel is dit meestal op Instagram stories en ik vraag altijd toestemming aan hem voor ik dit plaats.
En onze problemen, ruzies of meningsverschillen zijn privé. Ik kan een keer een gekke anekdote plaatsen over dat we het niet eens zijn over een kleur op de muur of iets dergelijks. Maar serieuze onderwerpen blijven privé en deel ik niet.
Hetzelfde geldt voor vrienden en familie. Uitjes met hun of foto’s deel ik niet op social media en eigenlijk heb ik het online ook nooit over ze. Een uitzondering zijn mijn blogvriendinnen. Ook zij delen hun leven online, dus we weten prima van elkaar welke foto’s we wel en niet kunnen delen en wat we over elkaar online mogen zeggen.
Zo zijn er nog meer privé onderwerpen waar ik niet zomaar iets over deel. Over mijn chronische ziekte en afvallen vind ik het bijvoorbeeld prima om wel wat te delen. Het helpt mij om dit van mij af te schrijven en tegelijkertijd kan ik zo anderen inspireren over dit onderwerp.
Maar over het ontbreken van een kinderwens deel ik eigenlijk nooit wat online. Ook al kan ik hier heel wat over zeggen, tegelijkertijd voelt het heel privé om hier wat over te delen. En gezien het gevoelige onderwerp en de vele (ondoordachte) meningen van anderen, hou ik dit onderwerp lekker privé.
En hoe goed ik ook nadenk over wat ik wel of niet deel op social media, het blijft gek dat anderen zomaar veel over je weten.
Het voelt soms ongemakkelijk dat die vage kennis over iets begint wat je online gedeeld hebt. Tja, dat is het ongemak wat een beetje bij mijn werk hoort. Het inspireren en informeren van anderen heeft dit als keerzijde. Maar ik vind mijn werk als blogger veel te leuk om er dan maar mee te stoppen.
Tips voor het delen van persoonlijke verhalen online
Vind jij het lastig te bepalen wat je wel en niet deelt online? Hopelijk helpen deze tips je op weg:
Bedenk wie meeleest
Echt iedereen kan jouw content zien als je dit online plaatst. Twijfel je over wat je wilt delen? Dat zegt eigenlijk al genoeg. Doe het dan niet. Deel het desnoods op je privé Facebook of alleen met je beste vrienden. Vaak zegt een onderbuikgevoel al genoeg en kan je het dan beter niet delen.
Content blijft altijd online
Realiseer je goed dat content altijd online blijft staan. Ook van een Instagramstory kan een screenshot gemaakt worden en zo weer gedeeld worden door iemand. Zelf iets offline halen kan altijd, maar je weet nooit zeker of iemand anders het al bewaard heeft en zo weer het internet op gooit.
Beslis niet voor anderen
Dat je zelf van alles over je leven deelt is je eigen keuze, maar beslis niet zomaar voor een ander. Een volwassene kan nog wel een tegengeluid geven, maar ook dan is het alles behalve netjes.
Voor kinderen ligt het helemaal lastig. Nu heb ik zelf geen kinderen, dus ik kan je geen advies geven hoe hier mee om te gaan. Maar online is er genoeg informatie over te vinden, dus denk er goed over na.
100 % zeker weten of je spijt krijgt als je iets online deelt weet je eigenlijk nooit. Daarnaast interpreteren mensen informatie soms ook heel anders dan jij het bedoelt hebt. Maar door over deze punten na te denken verklein je in ieder geval de kans dat je spijt krijgt.
Denk jij goed na voor je informatie online plaatst? En En heb je weleens spijt gehad van iets wat je online gedeeld hebt?
Liefs, Ilse
Geef een reactie